Mijn interview was met een vriendin van mij, die een ware superpromoter van de kookboeken van Jamie Oliver genoemd kan worden. Ze kookt graag en goed, dus wordt door haar vrienden ook gezien als een kenner op dat gebied.

Ze gaf aan dat ze zo enthousiast was over deze kookboeken, omdat ze het belangrijk vind dat iedereen – of je nou goed kunt koken of niet, of je nou veel of weinig tijd hebt – beseft dat het makkelijk is om een lekker en voedzaam gerecht te maken. Dit ligt wat haar betreft helemaal in lijn met de filosofie en kookboeken van Jamie Oliver: er zijn allerlei verschillende kookboeken, oa ingedeeld op tijd (15 min, 30 min), de kookboeken zijn aantrekkelijk vormgegeven en toegankelijk en vlot geschreven. Dit maakt koken leuk / zo leuk mogelijk.

Ze praat graag over koken en in het bijzonder deze boeken, maar weet daarbij goed te schakelen met haar publiek. Ik ben zelf bijvoorbeeld helaas geen keukenprinses, maar ze weet me wel altijd enthousiast te krijgen, door niet haar meest ingewikkelde recepten met me te delen, maar dan over een recept type ‘minimale inspanning, maximaal resultaat’ te beginnen.
Ook nodigt ze mensen graag uit om te komen eten, en maakt dan – of het nou ‘s avonds doordeweeks na een lange dag op kantoor is, of in het weekend – altijd iets lekkers. Bewijsvoering dat er in die kookboeken voor iedere gelegenheid iets geschikts staat: altijd een goed resultaat. Soms nodigt ze mensen ook uit om te komen helpen met de voorbereiding. Ze laat daarbij dus zien hoe ze omgaat met zo’n recept, vertelt en passant nog iets over een van de (reis)verhalen van Jamie in dat boek. Ook hier weer bewijsvoering: deze kookboeken zijn toegankelijk en maken koken leuk.

En los van haar aanbevelingen om deze boeken te kopen, koopt ze ze zelf en geeft ze ze als verjaardagscadeau. Zodat je het ook zelf nog een keer kunt ervaren.
Het mag geen verrassing zijn dat ‘Jamie in 30 minuten’ al eens mijn verjaardagscadeau was;-)